تاریخچه مد + تکامل طراحی مد

تاریخچه مد بسیار طولانی است و طراحی مد یک صنعت قدرتمند است که در سراسر جهان گسترش یافته است. اصطلاح تاریخچه مد را می توان به عنوان ایجاد پوشاک جذاب تعریف کرد. اما در کل تاریخچه مد اکنون مفهومی گسترده پیدا کرده است و به طراحی لوازم جانبی نیز گسترش یافته است.

اولین نشانه های ایجاد مد را می توان در مصر و امپراتوری روم مشاهده کرد، جایی که لباسها بین فقرا و ثروتمندان تفاوت ایجاد می کرد. با گذشت زمان، این مفهوم تغییر می‌کند و توسعه می‌یابد تا زمانی که طراحی مدی را که امروز می‌شناسیم، داشته باشیم.

در قرن بیستم همه چیز به شدت تغییر کرد. توده‌ها از ایده مدرن مد استقبال کردند که از طریق توسعه صنعت سرگرمی انجام شد. در این زمان فیلم‌ها و موسیقی های الهام‌بخش جدیدی برای توده‌ها تولید شده بود. به همچنین لطف پارچه‌های جدید ساخته شده از مواد مصنوعی، لباس‌ها ارزان تر شدند. امروزه فناوری‌های مدرن به ما اجازه می‌دهند تا به الهام‌بخشی‌های مد و سایت‌های سرگرمی دسترسی پیدا کنیم.

در دوران روم، لباسها به عنوان نماد وضعیت در نظر گرفته می شدند. فقط اشراف لباس های گران قیمت و شیک می پوشیدند. مردم فقیر پولی برای لباس خوب نداشتند. بنابراین تفاوت آشکاری بین آنها وجود داشت. پوشاک راهی برای نشان دادن موقعیت و ثروت یک فرد بود. زنان در دوران روم لباس بلندی به نام استولا می‌پوشیدند که طرح آن شباهت زیادی به لباس امروزی دارد. مردان پارچه ای بر بدن خود می پوشیدند که به آن توگا می گفتند. این لباس به عنوان نشانه شهروندی روم پوشیده می شد.

مصری‌ها لباس‌های کتانی می‌پوشیدند که ماده‌ای عالی برای هوای گرم بود. آنها برای نشان دادن جایگاه خود از رنگها و جواهرات مختلف استفاده می کردند. زنان بدون توجه به موقعیت اجتماعی شان، لباسهایی تا مچ پا می پوشیدند. زنان طبقه بالا لباس های چین دار می پوشیدند، در حالی که مردان کت و شلوار می پوشیدند.

مصریان آنقدر جواهرات را دوست داشتند که همراه با جواهرات مورد علاقه خود در مقبره های خود دفن می شدند. آنها معتقد بودند که از اینها در زندگی پس از مرگ استفاده خواهند کرد. حتی مردم فقیر به اندازه توانشان جواهرات می پوشیدند.

لباس‌های آنگلوساکسون از تونیک‌های کمربنددار تا مچ پا، هم برای مردان و هم برای زنان تشکیل می‌شد. طراحی لباس همان چیزی است که بین فقیر و ثروتمند تفاوت ایجاد می کرد. به عنوان مثال، زنان ثروتمند لباس های چند لایه می پوشیدند. در قرن چهاردهم، همه چیز تغییر کرد و زنان لباس‌هایی با دامن کامل می‌پوشیدند.

در دوره رنسانس، مد بسیار مهم شد. اشراف با پیروی از پادشاه خود، هنری هفتم، پول زیادی را برای لباس خرج می کردند. این لباس نشان دهنده طبقه اجتماعی مردم بود. در حالی که طبقه متوسط ​​به شدت در تلاش بود از اشرافیت تقلید کند.

اولین چرخ خیاطی در سال 1790 اختراع شد که فرصت های جدیدی را به ارمغان می آورد. در این زمان پوشاک را در زمان کمتری تولید می کردند و در مقایسه با دوخت دستی، از کار کمتری استفاده می کردند. آغاز طراحی مد در سال 1826 زمانی که چارلز فردریک ورث پایه های صنعتی را تنظیم کرد که بعداً به یک حرفه موفق تبدیل شد، مشاهده می شود.

او به دلیل کارش به عنوان اولین طراح مد در جهان شناخته شده است. تا آن زمان، مردم لباس پوشیدن را عملی برای نشان دادن نماد وضعیت خود می دانستند. هیچ کس آن را برای نشان دادن سبک شخصی خود نمی دانست. اما این ایده ای است که امروزه در جامعه وجود دارد.

این لحظه از آن نظر حیاتی بود که جریان اصلی طراحی مد را که امروز می شناسیم به ارمغان آورد. چارلز پارچه‌فروشی بود که در پاریس زندگی می‌کرد، جایی که بعداً در آن خانه مد به وجود آمد. او به مشتری خود توصیه می کرد که کدام لباس در بدن آنها جذاب به نظر می رسد.

در ادامه روند تاریخچه مد، خانه های طراحی شروع به جستجوی هنرمندانی کردند که از مهارت های خلاقانه خود برای توسعه الگوهای دوخت لباس استفاده کنند. سپس به مشتریان بالقوه نشان داده شدند تا ببینند آیا آنها را دوست دارند یا خیر. این یک تغییر بزرگ برای فرآیند کار بود، زیرا آنها لباس های طراحی شده را نشان می‌دادند.