دهه 1930 تاریخ بی نظیری را در مد زنان رقم زد. با سقوط بازار سهام در اواخر سال 1929، رکود بزرگ در ایالات متحده آغاز شد و به عنوان بدترین رکود اقتصادی این کشور در تاریخ خود تلقی شد. بسیاری از آمریکایی ها برای تماشای زرق و برق فیلم های هالیوودی به سالن های سینما رفتند.

اگر زنی توانایی خرید لباس جدید را نداشت، حداقل می توانست ستارگان سینما مانند مارلین دیتریش، جوآن کرافورد و کارول لومبارد را ببیند که زندگی بی نقصی دارند. علاوه بر تماشای فیلم، زنان همچنین می توانستند لوازم جانبی خود را با دیدن این فیلم‌ها ارتقا دهند تا لباس های کمد خود را تازه و به روز کنند. برای مشاهده تفاوت مد دهه 1930 با سبک خروشان دهه 1920، این مقاله را بخوانید.

 

روند مد

گرایش های مد زنانه دهه 1930

لباس های بلند

مد دهه 1930 شاهد بازگشت به خطوط سجاف بلندتر برای زنان بود. در واقع، اصطلاح hemline برای اولین بار در طول این دهه مورد استفاده قرار گرفت. روزانه، خانم‌ها دامن‌هایی را درست تا بالای مچ پا می‌پوشیدند در حالی که لباس‌های شب به زمین می‌رسیدند. زنان همچنین از لباسهای با کمر طبیعی در مقایسه با دوران فلپر در دهه 1920، که اغلب دارای سیلوئت های گشاد بود، استقبال کردند. طراحانی مانند Vionnet و Schiaparelli با تأثیرگذاری بر طراحی های لباس این دهه اعتبار دارند.

لباس شنا

در دهه گذشته مایوهای خوش‌فرم‌تر و شیک تری دیده می شد، اگرچه بیشتر بدن را نیز می پوشاند. برای دهه 1930، پیشرفت‌های بیشتری در لباس شنا انجام شد. در آن زمان حمام آفتاب بسیار زیاد انجام می شد و طرح‌های لباس شنا زنانه به منظور رسیدن به ظاهری برنزه بود. در اواخر دهه، دو قطعه مایو شنا به بازار معرفی شد که خطوط میانی پاهای یک زن را آشکار می کرد.

شلوار زنانه

در دهه 1930، زنانی که در کارخانه ها کار می کردند شلوار می پوشیدند. هنرپیشه های مطرح آن زمان مانند گرتا گاربو، مارلین دیتریش و کاترین هپبورن نیز از این پوشش استفاده می کردند. چهل سال دیگر طول می کشد تا جامعه به طور کامل زنان شلوار پوشیده را بپذیرد، اما به نظر می رسید این دهه به لطف این سبک های پیشرو به عنوان نقطه عطفی آغاز شد.

روند مد

روند مد طراحان دهه 1930

با  پایان یافتن دهه 1920، دهه 1930 شاهد بازگشت به زنانگی بود. طراحان مشهوری مانند السا شیاپارلی، مادلین ویونت و کوکو شانل با طراحی های نوآورانه خود بر لباس های این دهه تأثیر گذاشتند. زرق و برق فیلم های هالیوودی نیز الهام بخش این طراحان بود.

ELSA SCHIAPARELLI، طراح معروف این دهه

در دهه 1930 نیز یک لباسهای شانه پهن با الهام از طراح مد ایتالیایی Elsa Schiaparelli که از پدهای شانه استفاده می کرد، معرفی شد. Schiaparelli بخاطر ابداع تعداد زیادی طرح لباس اعتبار دارد. لباس های او عمدتا جلوبسته‌اند و دارای کراوات و یقه هفت هستند.  این طراح همچنین به خاطر ابداع لباس‌های کالوت نیز شناخته می‌شود؛ دامن شلوار هایی که به زنان اجازه می‌داد تا فعالیت‌هایی مانند تنیس یا دوچرخه‌سواری را راحت تر انجام دهند. Schiaparelli و Chanel به‌عنوان رقبای سرسخت هم توصیف می‌شدند.  اگرچه ELSA SCHIAPARELLI کسب‌وکار خود را در سال 1954 تعطیل کرد، اما نام تجاری او سال‌ها بعد دوباره مطرح شد.

روند مد کوکو شانل و لباس مشکی

در سال 1926،  Vogue US  تصویری از لباس مشکی کوکو شانل را منتشر کرد و آن را “Chanel’s Ford” نامگذاری کرد که نام آن را از خودروی مقرون به صرفه مدل T توسط هنری فورد گرفته است. اگرچه این مدل لباس در ابتدا در دهه 1920 تولید شد، اما تا دهه 1930 بود که این روند واقعاً رشد کرد. این به چند دلیل بود. زمانی مشکی را رنگ عزاداری می دانستند. اما این ایده تغییر کرد، زیرا رکود بزرگ خواستار لباس‌های ساده‌تر شد و ستاره‌های سینمای هالیوود نیز این رنگ را در فیلمهایشان می‌پوشیدند.

تاثیر طراحی های مادلین ویونه بر دهه 1930

مادلین ویونه، طراح فرانسوی، به خاطر لباس‌های برش‌دارش مشهور بود. لباس‌های او الهام‌گرفته از یونانی‌ها بودند، با پارچه‌های رمانتیک که با بریدن پارچه روی دانه‌ها با زاویه 45 درجه به دست می‌آمد. طرح‌های Vionnet، فرم طبیعی زنانه را در بر می‌گرفت. به دلیل سختی های دوران جنگ، ویونت کسب و کار طراحی خود را در سال 1939 تعطیل کرد، اما همچنان یکی از طراحان تاثیرگذار اوایل قرن بیستم است.

لوازم جانبی دهه 1930

با رکود بزرگ که در طول دهه 1930 بسیاری از زنان را تحت تاثیر قرار داد، خرید لباس جدید کمتر رایج بود. راهی برای اینکه همچنان جذاب به نظر برسید در حالی که هزینه کمتری می کنید، سرمایه گذاری روی لوازم جانبی بود. یک جفت کفش زیبا یا یک کلاه جدید می توانست ظاهری جذاب به هر آدمی بدهد. مانند لباس و مدل مو، بسیاری از زنان از آنچه در سینما دیدند الهام گرفتند. لباس های کارول لومبارد، جوآن کرافورد یا ژان هارلو توانستند بر انتخاب کمد لباس تاثیر بگذارد. در ادامه این مقاله بیشتر در مورد لوازم جانبی این دهه اطلاعات به دست بیاورید.

روند مد

کلاه

کلاه  کلوش در دهه 1920  تا حدود سال 1933 محبوب بود. اما با گذشت این دهه، سبک های نامتقارن تر و با الهام از کلاه های مردانه رایج شد. کلاه کشویی (یا کلاه پانامایی که امروزه شناخته می شود) در دهه 1930 بسیار رایج بود و زنان در تابستان از کلاه‌های حصیری لبه پهن استفاده می کردند. کلاه بخش بسیار مهمی از ظاهر یک زن بود.

مدل های کفش برای زنان

در دوران رکود، مدل‌ پاشنه‌های زنانه در مقایسه با دهه 1920 کمتر شد. بیشتر پاشنه ها بین 1.5 تا 2.5 اینچ قد داشتند. باز هم، آکسفورد اغلب توسط زنان پوشیده می شد. اما چیزی که مد دهه 1930 را از دهه های دیگر متمایز کرد، این بود که کفش ها عناصر تزئینی زیادی داشتند. بسیاری از کفش ها دارای برش و همچنین تزئینات دو رنگ بودند.

دستکش:  روز و عصر

بسیاری از زنان در دهه 1930 دستکش می پوشیدند. در طول روز، پوشیدن دستکش های کوتاه (نه بلندتر از مچ دست) مرسوم بود. در حالی که در عصر، استایل های تا آرنج رایج بود. تطبیق دستکش با کفش یا کیف دستی شیک دیده می شد.

در دهه 1930، اکسسوری لباس به دلیل ارزانی و یکبار مصرف بودن، محبوبیت زیادی پیدا کردند. کوکو شانل اغلب با خلق اکسسوری لباس شناخته می شود. هنر دکو هنوز بر طراحی ها در اوایل این دهه تأثیر می گذاشت، اما زنان با گذشت سال ها سبک های ساده تری را ترجیح دادند. رنگ های متضاد، نگین های بزرگ و جسورانه همه ترندهای این دهه بودند.