عکاسی مونوکروم

عکاسی تک رنگ عکاسی است که در آن هر موقعیت روی یک تصویر می‌تواند میزان متفاوتی از نور را ثبت کرده و نشان دهد، اما رنگ متفاوتی ندارد.

این شامل تمام اشکال عکاسی سیاه و سفید است که تصاویری حاوی سایه های خاکستری خنثی از سیاه تا سفید را تولید می کند.

رنگ های دیگر به جز خاکستری، مانند قهوه ای ، آبی ، آبی یا قهوه ای نیز می توانند در عکاسی تک رنگ استفاده شوند.

در دنیای معاصر، عکاسی تک رنگ بیشتر برای اهداف هنری و کاربردهای تصویربرداری فنی خاص، به جای بازتولید دقیق بصری صحنه ها استفاده می شود.

توضیحات

اگرچه روش‌های عکاسی رنگی به آرامی در دهه 1850 پدیدار شد، تصاویر تک رنگ تا اواسط قرن بیستم بر عکاسی غالب بود.

از همان ابتدا، فرآیندهای ضبط عکاسی مانند داگرئوتیپ ، نگاتیو کاغذی و نگاتیو کلودیون شیشه ای رنگ نور را نشان نمی دادند (اگرچه به برخی رنگ ها بیشتر از بقیه حساس بودند). نتیجه یک تصویر تک رنگ بود.

تا دهه 1880، فرآیندهای عکاسی برای چاپ نگاتیو استفاده می‌شد – مانند کالوتایپ ، آمبروتایپ ، tintype ، چاپ نمکی و چاپ آلبومین.

عموماً تصاویری با رنگ‌های قهوه‌ای یا قهوه‌ای مختلف تولید می‌کردند.

فرآیندهای بعدی به سمت تصویر سیاه و سفید حرکت کردند، اگرچه عکاسان از محلول‌های رنگ‌دهنده برای تبدیل نقره موجود در تصویر به سولفید نقره استفاده کرده‌اند و رنگ قهوه‌ای یا قهوه‌ای را به آنها منتقل می‌کنند.

به طور مشابه، تونر سلنیوم با تبدیل نقره به سلنید نقره ای پایدارتر، تصویری آبی-مشکی یا بنفش ایجاد می کند.

سیانوتیپ ها از نمک های آهن به جای نمک های نقره استفاده می کنند و تصاویر آبی تولید می کنند.

اکثر فیلم‌های سیاه و سفید مدرن، به نام فیلم‌های پانکروماتیک ، کل طیف مرئی را ثبت می‌کنند.

برخی از فیلم‌ها ارتوکروماتیک هستند ، طول موج‌های نور مرئی کمتر از 590 نانومتر را ثبت می‌کنند.

در محدوده آبی تا سبز طیف و حساسیت کمتری نسبت به محدوده طول موج بلندتر (یعنی نارنجی-قرمز) دارند. طیف مرئی

تکنیک ها و کاربردهای مدرن

برخی عکاسی سیاه و سفید را ظریف‌تر و تفسیری‌تر و کمتر از عکاسی رنگی واقعی‌تر می‌دانند.

تصویر تک رنگ بازنمایی مستقیم از سوژه های خود نیستند، بلکه انتزاعی از واقعیت هستند و رنگ ها را در سایه های خاکستری نشان می دهند.

در اصطلاح رایانه ای، این اغلب مقیاس خاکستری نامیده می شود.

عكاسي سياه و سفيد به عقيده برخي در مقايسه با عكاسي رنگي اصلي، حسي احساسي تر به سوژه مي افزايد.

تصاویر تک رنگ ممکن است به روش های مختلفی تولید شوند.

یافتن و گرفتن صحنه‌ای که تنها دارای انواع رنگ‌های خاص است، اگرچه در عمل دشوار و غیرمعمول است، منجر به تصویری می‌شود که از نظر فنی به عنوان یک عکس تک رنگ واجد شرایط می‌شود.

همچنین می‌توان با استفاده از فیلم یا کاغذ سیاه و سفید یا با دستکاری تصاویر رنگی با استفاده از نرم‌افزار رایانه‌ای، دامنه رنگ‌های یک عکس را به‌طور مصنوعی به رنگ‌هایی با رنگ مشخص محدود کرد.

تصاویر رنگی را می توان با استفاده از چندین روش در رایانه به سیاه و سفید تبدیل کرد، از جمله اشباع کردن تصویر RGB رنگی موجود به طوری که هیچ رنگی قابل مشاهده نباشد (که همچنان به کانال های رنگی اجازه می دهد تا صداهایی مانند تیره شدن آسمان آبی را تغییر دهند) یا با تبدیل تصویر به نسخه خاکستری (که رنگ ها را برای همیشه حذف می کند).

با استفاده از برنامه های نرم افزاری مانند فتوشاپ.

پس از تبدیل نرم‌افزار به یک تصویر تک رنگ، یک یا چند رنگ می‌تواند جایگزین رنگ‌های خاکستری برای شبیه‌سازی تصاویر دوتونی ، قهوه‌ای، سلنیوم یا طلایی یا سیانوتیپ، کالوتایپ یا چاپ‌های آلبومین شود.

اصلاح کننده های تک رنگ

استفاده از اصلاح‌کننده‌های زیر می‌تواند زیبایی‌شناسی متفاوتی را بدون دستکاری نرم‌افزاری به تصاویر شما اضافه کند، که هر کدام برای اهداف منحصر به فرد خود استفاده می‌شوند:

• فیلترهای رنگی
• فیلترهای چگالی خنثی (فیلترهای ND تدریجی یا استاندارد)
• فیلترهای پلاریزه
• فیلتر مادون قرمز

برنامه های عکاسی نجومی

عکاسی تک رنگ یک تکنیک محبوب در بین عکاسان نجومی آماتور است.

دوربین‌های تک رنگ مدرن ماتریس رنگی را که در جلوی حسگر قرار دارد، دور می‌اندازند.

این امکان استفاده از فیلترهای باند باریک تخصصی را فراهم می کند و به کل ناحیه حسگر اجازه می دهد تا برای طول موج های خاصی از نور ساطع شده توسط بسیاری از اجسام فضای عمیق استفاده شود.

هیدروژن آلفا، یک طول موج رایج مورد استفاده، قرمز رنگ است. و تنها پیکسل های قرمز، تقریباً 25 درصد سنسور، این نور را تشخیص می دهند.

در دوربین تک رنگ می توان از کل سنسور برای تشخیص این سیگنال استفاده کرد. عکاسی تک رنگ در مناطقی با آلودگی نوری بالا نیز مفید است.

تفاوت بین عکس تک رنگ و سیاه سفید

به تفاوت های تصویر تقسیم شده زیر نگاهی بیندازید.

 در سمت راست، نسخه سیاه و سفید را مشاهده می کنید.

 در همین حال، در سمت چپ، نسخه اصلی تصویر را با ظاهر تک رنگ آن خواهید دید.

.هر دوی این نسخه های یک تصویر ممکن است به صورت تک رنگ تعریف شوند اما تنها یکی سیاه و سفید است.

وقتی از عکاسی تک رنگ صحبت می کنیم، در واقع در مورد انواع عکس هایی صحبت می کنیم که از رنگ ها و سایه های مختلف یک رنگ تشکیل شده اند.

از طرف دیگر، وقتی به عکاسی سیاه و سفید اشاره می کنیم، فقط در مورد عکس هایی صحبت می کنیم که هیچ رنگی در آنها وجود ندارد و فقط سایه های مختلف سیاه و سفید وجود دارد.